LIF w młodym wieku – prognoza
- Ten temat ma 139 odpowiedzi, 21 odpowiedzi, a ostatnio został zaktualizowany 2 months, 2 weeks temu przez
.
-
Nie ukrywam, że czekam na wieści od Ciebie z niecierpliwością, bo sam jestem jedną nogą już w Marsylii.
Jedyne co Ci mogę polecić, to uzbrojenie się w cierpliwość, bo jednak to TYLKO 7 tygodni. Mnie biodro przestało boleć po artroskopii po pół roku. No i oczywiście nie całkowicie, czasem coś tam poboli, ale już da się z tym żyć. Także życzę Ci jeszcze trochę cierpliwości. Ale i tak polecam zrobić jak najszybciej RTG, żeby wiedzieć czy wszystko jest ok.Co do wyrostków na plecach… A nie miałeś ich tak widocznych wcześniej, może nie zwracałeś na nie uwagi? Podejrzewam, że kręgosłup szuka sobie nowego balansu po tej stabilizacji i może akurat takie położenie sobie znajduje. Ludzie mają naprawdę dziwne krzywizny i kości czasami, najważniejsze żeby nie bolało!
Swoją drogą, na Twoim MRI na leżąco i na RTg sprzed operacji (przejrzałem teraz na szybko) widać, że też miałeś taka krzywiznę, więc tym jednak bym się nie martwił). Genetyki narazie w tej materii nie przeskoczymy.
Aha, i jeszcze jedno! Tak mi się teraz przypomniało. Miałem kolegę na studiach z którym mieszkałem w akademiku i grał ze mną w kosza, i on miał właśnie takie odstające wyrostki w tym miejscu jak u Ciebie. Dziwiłem się trochę, bo nie wyglądało to “normalnie”. Ale chłopak normalnie trenował i z tego co wiem to nadal sobie pogrywa rekreacyjnie, także pewnie taka już Twoja uroda. 😉
Minął miesiąc od mojego ostatniego wpisu, pora zrobić jakiś update.
Ostatnim razem jak pisałem, że jest źle, to faktycznie miałem pogorszenie. Wydaje mi się, że sam to sprowokowałem nadmiernym masowaniem mięśni pleców za pomocą piłeczki do rolowania. Efekt był odwrotny, zamiast poluzować te mięśnie, spięły się one jeszcze bardziej i były obolałe. Od tamtego czasu nie używam piłeczki i jest stabilnie, bez pogorszenia.
Zrobiłem RTG całego kręgosłupa i wysłałem do prof. Tropiano. Odpisał, że wszystko wygląda dobrze, a te wystające wyrostki kolczyste to moja uroda, samo z siebie nie powinno dawać bólu.
Jeśli chodzi o poprawę stanu, to ona następuje, ale powoli. W ciągu dnia plecy wciąż są obolałe jak za długo siedzę/stoję/chodzę bez przerwy, ale jeśli ból się pojawia to wystarczy kilkunastominutowy odpoczynek na leżąco i powoli przechodzi. Ból maksymalnie sięga 5/10, średnio w ciągu dnia to wahania między 1-5/10, przy czym umiem sobie z nim radzić. Tramalu już nie biorę codziennie, tylko sporadycznie tabletkę 50mg jak mam dużo do zrobienia w ciągu dnia i mało czasu na odpoczynek. Nie miałem żadnych objawów odstawienia, a brałem go przez ponad rok w dawce 400mg dziennie.
Wróciłem do pracy w tamtym tygodniu, praca zdalna przed kompem w domu. Łącznie wyszło 2 miesiące i 1,5 tygodnia chorobowego (miałem wystawione L4 do 14 marca, ale poprosiłem o skrócenie). Póki co pracuję 5-6h dziennie, żeby jeszcze nie przeginać z siedzeniem. Robię sobie przerwy na pochodzenie po mieszkaniu co ok. 40 minut – im częściej je robię, tym lepiej się czuję.
Mam nowego fizjoterapeutę, który przypadł mi do gustu. Obecnie wykonuję ćwiczenia przygotowujące do zgięcia kręgosłupa – kołyska miednicy przód-tył na leżąco, w podporze przodem, na stojąco, spięcie pośladka bez napinania uda, ukłon japoński. Nie korzystam z żadnych masaży ani fizykoterapii, lepiej mi robi spacer i ćwiczenia.
Także podsumowując progres jest, a co będzie dalej to czas pokaże 🙂
Hej, jakiś czas się nie odzywałem, bo chciałem trochę pofunkcjonować zanim ocenię stan poprawy po operacji. Otóż mija rok i 1 miesiąc po operacji ALIF L3/L4. Uzyskano całkowity zrost kostny, radiologicznie jest ok. Co do tego jak się czuję, to niestety nie jest tak kolorowo. Wciąż codziennie walczę z bólem kręgosłupa o takim samym charakterze jak sprzed operacji – ból mięśniowy przeciążeniowy, w tych samych okolicach (coś koło L3-L2-L1), lecz mam wrażenie, że obszar objęty bólem na moim kręgosłupie się zmniejszył – wcześniej ból był bardziej rozlany i mocniejszy.
Są dni, gdzie ból jest mniejszy i dzień jest przyjemniejszy, ale jest też dużo dni, gdzie ból jest dosyć silny (dochodzi do 5-6/10). Dużo zależy od tego co robię w ciągu dnia. Jeśli mam czas na ruch i odpoczynek, leżenie to ból jest znośny. Natomiast jak muszę dużo siedzieć, stać lub ruszać się ponad normę i nie mam możliwości odpocząć to ból jest spory. Z tego względu niestety wciąż muszę wspierać się lekami przeciwbólowymi, na szczęście zszedłem z ogromnej dawki 400mg Tramadolu sprzed operacji, obecnie to jest max 50mg w ciągu dnia, ale też nie codziennie. Miałem okresy, gdzie przez 1-2 tygodnie czułem się lepiej i żyłem bez leków, ale uśredniając to jednak wciąż muszę na tych lekach polegać. Biorąc je jestem w stanie utrzymać swoją pracę, ogarniać obowiązki domowe oraz pozwolić sobie na jakieś życie towarzyskie. Bez nich byłbym mocno ograniczony.
Czy jestem zadowolony z wyniku operacji? Raczej średnio, jest trochę lepiej, ale wciąż mam problemy. Czy powtórzyłbym tą operację raz jeszcze? Zdecydowanie tak. Na pewno nie funkcjonuje gorzej niż przed operacją, a wielu lekarzy twierdziło, że jak się zoperuje to będzie gorzej. Przetestowałem wszystkie możliwe opcje leczenia zachowawczego i nic nie pomagało, więc nawet jeśli jest lepiej o te 30-50% w zależności od dnia, to lepsze to niż nic.
Byłem niedawno na wizycie kontrolnej u dr. Kseniuka. Stwierdził on, że reszta moich dolegliwości bierze się z lekko zdegenerowanych dysków powyżej fuzji, czyli L1/L2/L3 oraz z mocno zniesionej krzywizny kręgosłupa lędźwiowego, gdzie mięśnie są chronicznie przeciążone w wyniku stabilizacji tułowiu. Nie sugeruje kolejnej operacji na ten moment, jedynie ćwiczenia, masaże, leki, czyli to co obecnie robię. Za miesiąc lecę jeszcze do Marsylii do dr. Tropiano na konsultację. Chciałbym mieć jakiś plan awaryjny, jeśli ten mój stan wciąż będzie mi mocno doskwierał. Teraz sytuacja trochę cięższa niż przedtem, bo wtedy na poziomie L3/L4 była widoczna spora degeneracja krążka i najłatwiej było to wskazać jako przyczynę. A teraz pewnie część dolegliwości ze względu na płaskie plecy, część na lekką degenerację i nie wiadomo, czy kolejne operacje powyżej cokolwiek pomogą. Może być tak samo, a wydam kupę kasy. W każdym razie chciałbym jakiś plan awaryjny mieć.
Może źle się wyraziłem, że ćwiczenia nie pomagają. Pomagają owszem, bo bez nich pewnie musiałbym łykać tych leków więcej, więc to nie tak, że ruch jest dla mnie zły. Chodziło mi o to, że póki co samym ruchem nie byłem nigdy w stanie się pozbyć tych dolegliwości na dłuższy czas, ale to nie znaczny, że nie pomagają 🙂
Plan jest taki, żeby ułożyć sobie trening, który wzmocni mi mięśnie przykręgosłupowe, mięśnie pośladków i stabilizację centralną, nie powodując przy tym pogorszenia dolegliwości. Bo o ile znam sporo ćwiczeń z własnym ciałem, o tyle są one powoli niewystarczającym bodźcem do wzrostu tych mięśni. Więc od jakiegoś czasu powoli eksperymentuję z ćwiczeniami z obciążeniem, np. martwy ciąg z kettlem 10-12kg, przysiad z kettlem 10kg z przodu, ale martwi mnie, że te same ćwiczenia, które wykonywałem przed operacją i powodowały pogorszenie, dalej je powodują, czyli np. przysiad z obciążeniem. A mięśnie pleców i pośladków są na tyle duże i silne, że potrzebują mocnego bodźca do wzrostu. Stąd pomysł na trening medyczny z trenerem. Jakie będą rezultaty to dam znać za kilka miesięcy.
Co do pregabaliny to nie próbowałem, bo ja nie mam i nigdy nie miałem żadnych bóli promieniujących, nigdy nie było ucisku na rdzeń. Tramadol mi pomaga wystarczająco, nie powoduje (póki co) skutków ubocznych, więc tym się wspieram. Próbowałem innych leków jak jakieś NLZP, paracetamole, leki antydepresyjne, Ketonale itp, ale nic nie pomagały. Z innych sposobów na ból to masaże, terapie manualne, akupunktury itd. to pomagają mi na krótką chwilę w stylu 1-2 dni, a potem jest powrót dolegliwości i jestem biedniejszy o 150-200 zł, więc uważam, że najlepszym sposobem obecnie są odpowiednie ćwiczenia, ruch + Tramadol. Ale czy to wystarczy i przyniesie korzyści to czas pokaże.
Dziękuję Wam za słowa wsparcia i również życzę zdrówka 🙂
- Musisz się zalogować by odpowiedzieć w tym temacie.