pogłębiona kifoza piersiowa
- Ten temat ma 3 odpowiedzi, 2 odpowiedzi, a ostatnio został zaktualizowany 12 months temu przez
.
-
Witam. Mężczyzna, 32 lata. W dzieciństwie przebyłem krzywicę, ćwiczenia korekcyjne wzmocniły zwiotczałe mięśnie, odstające łopatki oraz zmniejszyły skoliozę, lecz inne problemy pozostały. Pozostała pogłębiona kifoza piersiowa, sklinowacenie kręgów w odc. piersiowo-lędźwiowym oraz nawracająca dyskopatia lędźwiowa (ciągłe “wypadanie i wskakiwanie” dysku) możliwy krąg przejściowy L5-S1). Wiem, że na chorobę Scheuermanna nic nie poradzę w odcinku lędźwiowym, z dyskopatią czekam na rehabilitację, moje pytanie dotyczy odc. piersiowego.
Odczuwam tam ból, szczególnie przy statycznej pozycji stania lub siedzenia. Nie mogę prosto siedzieć, bo zaraz pojawia się palący ból w mięśniach stabilizacyjnych, więc albo podpieram się rękami o biurko/uda, albo siedzę w pozycji półleżącej albo podkładam grubą poduszkę pod lędźwie. Przy pochyleniu się do przodu czuję jak “łamie” mi się kręgosłup w pół i co się wyprostuję to strzela mi w kręgosłupie i się nastawia (mam dość elastyczny kręgosłup, więc mogę się wyprostować, lecz pozostawanie wyprostowanym sprawia mi wysiłek i ból/palenie mięśniowe). Leki przeciwbólowe jedynie cżęściowo redukują ból, lecz nie postawę, tak samo masaże i inne rzeczy. Próbowałem wzmocnić mięśnie przez regularne ćwiczenia na ławce rzymskiej, zarówno dynamiczne jak i izometryczne, mięśnie wyraźnie się wzmocniły lecz to tylko odsunęło trochę w czasie pojawienie się bólu i nie zapobiegło krągleniu się pleców przy pochyleniu. Próbowałem nosić 2 rodzaje ortez tułowia (spinomed) i koszulkę korygującą Medi lecz i one nie były w stanie utrzymać naturalnego łuku mojego kręgosłupa, mimo, że ciasno oplatały mój tułów.
Zaznaczam, co widać na dołączonym zdjęciu, że kręgosłup “łamie” się w jednym punkcie, a nie z powodu ogólnie pogłębionej kifozy (czego nie widać na rtg i rezonansie: brak opisu więc nie załączyłem ich). Co może być tego powodem, jak to leczyć? Wiem, że kręgosłup piersiowy można wyprostować i usztywnić operacyjnie (szyny i śruby) lecz sam przebieg zabiegu i możliwe powikłania budzą we mnie niepokój (oddzielenie mięśni prostowników od kości, wwiercanie się w kręgi, usztywnienie na stałe kręgów, które już na zawsze ograniczą ruchy kręgosłupa). Zastanawiam się, czy tego typu zabieg usztywniający jedynie 2 kręgi (w miejscu załamania kręgosłupa) ma sens, czy byłby skuteczny, czy nie ograniczałby za bardzo gibkości kręgosłupa, czy mimo oddzielenia w tym miejscu mięśnia prostownika od kręgów byłby on dalej sprawny, czy jego sprawność i siła wyraźnie by się obniżyła, lub całkowicie byłby wyłączony z pracy. I w końcu czy po zabiegu i rekonwalescencji byłyby przeciwwskazania do dźwigania ciężkich rzeczy czy wprost przeciwnie, nie musiałbym się już obawiać o nabawienie się dyskopatii przy byle podniesieniu czegoś cięższego z pozycji zgiętych pleców a nie ugiętych kolan. Czy jest może inna, mniej inwazyjna/mniej powikłań metoda? Np. czytałem o wertebloplastyce kręgu, lecz w przypadku złamań kręgu, nie wiem czy w moim przypadku to by było właściwe.
Proszę o wypowiedzenie się w temacie jakiegoś specjalisty, a także kogoś kto przeszedł podobny zabieg, jak to było i jest u niego (samopoczucie, ew. powikłania, komfort kręgosłupa, sprawność ruchowa)
W takich obszernych stabilizacjach i korekcjach kręgosłupa to się znają w Zakopanem – Uniwersytecki Szpital UJ, oddział chirurgii i ortopedii. Byłem kiedyś u Tomasza Potaczka, przyjmuje prywatnie i operuje na NFZ w Zakopanem właśnie. Operował moją koleżankę – skolioza w wieku nastoletnim. Dzisiaj żyje bez bólu.
- Musisz się zalogować by odpowiedzieć w tym temacie.