emem
Odpowiedź forum utworzona
-
Jestem uczulona na nikiel i jeszcze jakiś metal, którego nazwy nie mogę sobie teraz przypomnieć.
Melodia, nie strasz mnie…. nawet nie chcę myśleć co by było, gdyby mój organizm odrzucił wszczep 🙁
Okolica, w której siedzi generator bardzo mnie boli, obrzęk rozlewa się na drugą stronę brzucha i generalnie jest z tym nieprzyjemnie i niewygodnie.
Poza tym, nie mam za dużo tkanki tłuszczowej na brzuchu, i jak siadam, to bateria opiera mi się na talerzu kości biodrowej. Muszę wtedy lekko podsunąć ją w górę i jest ok. Nie mogę się doczekać aż wszystko się ustabilizuje, zejdą zasinienia i obrzęki i zacznę żyć na tyle normalnie, na ile będzie to możliwe. Za 4 dni, w czwartek, muszę podjechać do jakiejś poradni chirurgicznej by zdjęli mi szwy. Nie będę z takim drobiazgiem jechać do Kliniki. A za to pojutrze, czyli we wtorek, mam wizytę u lekarza orzecznika ZUS w sprawie orzeczenia mojej niezdolności do pracy i przyznania renty. Bo jak dotąd, to w opinii ZUS jestem okazem zdrowia.Melodia, dlaczego u Ciebie ciągle coś się chrzani z SCSem?
A tak wygląda wszystko od strony pleców. Zdjęcie jest sprzed 3 dni, teraz mam tam sino-granatowo.
Dzień dobry wszystkim 🙂
Od przedwczoraj jestem w domu po operacji i chciałam się podzielić z Wami wrażeniami. Mam SCS Medtronic, ale jeszcze nie wiem jaki model. Elektrody założono mi do opony twardej rdzenia, po operacji ból był nie do wytrzymania, wyciszył się nieco po 3 dniach. Ponoć miałam bałagan w tym odcinku kręgosłupa, więc lekarze przy okazji tam “posprzątali”, stąd duża dłubanina i niewyobrażalny ból pooperacyjny.
W 7 dobie zdjęto mi szwy, ale chyba zrobiono to za wcześnie, bo nieco mi się brzegi ran rozchodzą, ale już w domu połapaliśmy je takimi plasterkami-szwami, i póki co jeszcze się nie rozpadłam i nic ze środka mi nie wyleciało :cheer:
Na zewnątrz ciała mam wyprowadzone 2 przewody przyłapane szwami, dostałam zewnętrzny stymulator, pilot, i przez miesiąc mam testować urządzenie zapisując obserwacje. Niestety, cały czas coś wycieka mi z miejsc, z których wychodzą przewody. Muszę codziennie mierzyć i zapisywać temperaturę ciała, sprawdzać, czy nie wdało się tam żadne zakażenie, a w razie czego pędzić od razu do Kliniki.
Muszę przyznać, że po żadnej operacji nie czułam się tak źle jak po tej. Ból pooperacyjny jest już znośny, ale jestem strasznie słaba, niewielki nawet wysiłek powoduje, że tracę siły, a całe moje ciało zalewa pot. Czuję się jak balon, z którego uszło powietrze.
SCS zdaje u mnie egzamin. Powoli odstawiam leki przeciwbólowe i jak dotąd, jestem bardzo zadowolona. Mam nadzieję, że tak pozostanie.
Przy okazji dowiedziałam się, dlaczego czasem zakładają elektrody w znieczuleniu miejscowym, a czasem w ogólnym. Otóż, zależy to od miejsca implantacji elektrod i typu stymulacji. Przezskórnie, czyli w znieczuleniu miejscowym, zakłada się elektrody do stymulacji płytkiej, czyli kładzie się je centymetr pod skórą w okolicach korzeni nerwowych. W ogólnym znieczuleniu zaś, zakłada się elektrody do stymulacji głębokiej, czyli dordzeniowo, tak jak u mnie.
Nie wiem co jeszcze mogę napisać by przydało się to innym. To raczej ja potrzebuję podpowiedzi jak przez miesiąc żyć bezszkodowo z kabelkami wychodzącymi z ciała. Mam je poprzyklejane do ciała w kilku miejscach, bo obawiam się, że nawet przypadkowo mogę je wyrwać. Jest gorąco, ciało pod plastrami się odparza, zmieniamy miejsca przyklejania, ale i tak jest to mało komfortowe. Nie można tego moczyć, więc i mycie się wymaga kombinacji – wtyczkę wkładam do foliowego woreczka i przyklejam do siebie. Zawsze to mniejsze prawdopodobieństwo zamoczenia.
Wczoraj nie udało mi się powstrzymać i kichnęłam solidnie. Kolejny plasterek-szew musiał zostać użyty 😉
Generalnie jestem zadowolona z całości, mam nadzieję, że nie złapię żadnej infekcji, a miejsca, z których wychodzą przewody przestaną w końcu się przesączać.
Spróbuję teraz dodać dwa zdjęcia moich pleców po zdjęciu szwów i opatrunków, ale nigdy tego nie robiłam i nie wiem czy będą widoczne. Zdjęcia znaczy 😉EDIT:
Zapomniałam napisać, że po operacji dostałam przeciwbólowo…… paracetamol! Dopiero jak się nieco uruchomiłam, to głośno domagałam się czegoś mocniejszego.
